کد مطلب:8240 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

اگر نماز صبح انسان به علت افسردگي و غيره قضا شود و بعد آن را قضا كند، چه حكمي دارد؟

اگر كسي عمداً با اين كه ميتواند از خواب بيدار شود، ولي با اين حال نماز صبح را ترك كند، گناه كرده است، اما اگر خواب بماند و به هر دليلي از خواب بيدار نشود، گناهي نكرده، ولي فضيلت بزرگي را از دست داده است. بنابراين از نظر شرعي قضاي آن نماز كفايت ميكند، ولي براي پيشگيري از خسارت معنوي بايد طوري برنامه ريزي كند كه صبح براي نماز بيدار شود، مثلاً شب زودتر بخوابد و موقع خواب تصميم بگيرد زود بيدار شود يا كسي را بسپارد تا او را صدا زند. اصولاً شخصيت انساني و اسلامي و كسب فضايل نفساني در اثر رياضت و مجاهدت به دست ميآيد. انسان براي اين كه به كمالات نفساني دست يابد، بايد از بسياري از خواهشهاي نفساني دل و لذتهاي زودگذر و... دست شويد و يا آنها را مهار نمايد. مطمئناً كسب فضايل و كمالات نفساني به راحتي به دست نميآيد و بدون مجاهده و كوشش و تلاش، حالات و استعدادهاي انساني به شكوفايي نميرسد.

ناز پروده تنعم نبرد ره به جاي

عاشقي شيوه زندان بلا كش باشد درباره خواب شاعر زيبا سروده است كه:

خواب نوشين بامداد در حيل

بازدارد پياده را ز سبيل